p
i e t   v a n   d i e p e n      
       
   
kááá...bouter kriebeltje
   
 

Kááá... bouter Kriebeltje liep te wandelen in het bos.

Zo begonnen mijn verhaaltjes-voor-het-slapengaan, in de jaren van 1983 tot 1993, van Merels peutertijd tot en met Brams kleutertijd. Ongeveer. Kabouter Kriebeltje was de hoofdpersoon. Later ben ik, halverwege dat decennium, voor Gijs ook wel eens vreemdgegaan met Hink en Poepertje, een onafscheidelijk duo van een kat en een hond die soortgelijke avonturen beleefden.

Vanwaar de naam Kriebeltje? Tja. Het klinkt wel klein, als in kriebelhandschrift, en het klinkt verwachtingsvol. Kriebels krijgen. Niet te verwarren met jeuk. En bovenal: het allitereert lekker. Kabouter Kriebeltje. Het slotverhaaltje, dat in Frankrijk speelt, heb ik ook in het Engels vertaald. Dan heet hij Goblin Gobbly.

Aan het begin van ieder verhaaltje, bij het lang aangehouden Kááá…, wisten Merel, Gijs en Bram heel goed dat ik pas verder ging met …bouter Kriebeltje als ze goed en wel in bed lagen. Dan roetsjten ze snel onder de deken, Bram nog heel lang in zijn spijlenbedje in onze slaapkamer.

Kriebeltje woonde ín zijn eentje in een huisje in het bos, niet in een vochtige kelder in de Zonneveldstraat – dat is een hardnekkig misverstand. Hij kwam daar wel, want er was een onderaardse gang van die kelder naar zijn huisje.
K
riebel had niet veel anders om handen dan te gaan wandelen in het bos. Het was beslist een groot bos, want hij liep en hij liep steeds weer zó ver, dat hij in een stukje van het bos verzeild raakte waar hij nog nóóóóit eerder was geweest. Daar maakte hij van alles mee. Het waren verhaaltjes ‘on the spot’, ik verzon ze niet vooraf, maar tijdens het vertellen.

Behalve een vast begin hadden de verhaaltjes ook een vast einde. Dat was voor mij wel gemakkelijk: geen gezeur dat het verhaal nog verder moest gaan. Als Kriebeltje eenmaal thuis uit zijn raampje keek en dat grote grijze beest met twee staarten zag, was er geen ontkomen meer aan, al riepen de kinderen ook nog zo hard ‘Néééé…!” Dan werd het verhaaltje uitgeblazen.

Veel plezier met (voor)lezen!

Pieter Pen
juli 2011

Klik hier voor een pdf-bestand van het hele boekje.