In het VdvVD-blaadje schreef Nico de rubriek 'De komende en gaande man' over allerlei mensen die vroeger bij ons langs de deur kwamen om een boterham te verdienen. Sommigen wekelijks of maandelijks, anderen onregelmatig. Sommigen voor het huishouden, anderen voor de boerderij.

Hier zijn ze allemaal nog eens te lezen.
Heb jij herinneringen die in deze serie passen? Anekdotes over nog niet genoemde personen of aanvullingen op geplaatste verhaaltjes? Geef ze door, zodat ons collectieve geheugen zich steeds verder kan uitbreiden.

En dit was Nico's intro over de titel:
Thuis in Grosthuizen hadden wij allemaal ons eigen bestek en ons eigen kopje. Het was haast ondenkbaar dat je at met iemand anders zijn vork en lepel. Eigen borden hadden we niet, maar bij het gele California-bord met de bakfout in de bodem (tweede keusje?) lag heel vaak Herms bestek. En iedereen probeerde het bord met de kippenpikkies (bescha-digingen aan het glazuur aangebracht door kippensnavels toen dat het bord in het kippenhok was gezet met een restje brinta) snel op andermans plaats te zetten.

Natuurlijk hadden we ook enkele kopjes voor mensen die langs de deur kwamen (middenstanders, handelaren, bezoekers), voor de gaande en komende man dus.

De brandstofhandelaar, of liever gezegd de peterolieboer, Piet Loef bracht ons eens een nieuw voorraadje petroleum voor de 'peteroliestelletjes'. Het was theetijd en Mam schonk ook voor hem in. Piet Loef had echter haast en bedankte voor de thee. En denk nu maar niet dat iemand anders dat kopje leeg wilde drinken. Uit een kopje voor de gaande en komende man zeker - en nog wel één die bestemd was geweest voor Piet Loef! Mooi niet.