schoensmeer
wijze: Toen onze mop een mopje was
Toen
onze Tom een Tommie was, poetste mamà zijn schoen.
Maar toen ons Tommie groter werd, wou zij dat niet meer doen.
O jee, o jee, o jee, o jee, o jee, o jee, o jee, o jee,
wou zij dat niet meer doen.
Maar toen ons Tommie groter werd, wou zij dat niet meer doen.
Tom zat er eerst mee in z'n maag, maar later dacht ie "Och,
als 'k Ien of Lie een kwartje geef, doen zij het lekker toch.
Wel ja, wel ja, wel ja, wel ja, wel ja, wel ja, wel ja, wel ja,
doen zij het lekker toch.
Als 'k Ien of Lie een kwartje geef, doen zij het lekker toch."
Dus Willy, smeer nooit gratis in, laat Tom maar dokken, kind,
want heus, je zit er steeds aan vast, als je eraan begint.
O ja, o ja, o ja, o ja, o ja, o ja, o ja, o ja,
als je eraan begint.
Want heus, je zit er steeds aan vast, als je eraan begint. |