v
a n d i e v a n v a n d i e p e n
       
crematie op 9 februari 2013
eerbetoon
door ton
 

Er is de afgelopen dagen al veel liefs en goeds gezegd over mam, over Geertje Pater, over Truus van Diepen.
Ik kan het daar helemaal mee eens zijn.
Eén rol van haar persoon is nog niet belicht: zij was ook schoonmoeder. En hoe! Met dertien kinderen komt er in de loop der jaren heel wat binnenlopen. En de meesten bleven! In het Westfries 'de kouwe kant' genoemd. Daar ben ik er één van.

In 1963 kwam ik vanuit Den Haag voor het eerst in deze familie. Ik had Miny ontmoet, die toen in Utrecht woonde, en we zagen het samen wel zitten. Ik moest dus voorgesteld worden aan pa en mam. Spannend!!!
Mijn eerste stappen in de boerderij, de geuren van hooi en mest. Een groot gezin, waarvan de jongste toen drie was en de oudste al getrouwd. Zoveel nieuwsgierige ogen, zoveel vragende blikken "Wat komt er nu binnen?" Gelukkig had mam de zaak goed in de hand en het duurde niet lang of ik voelde me goed thuis in dit luidruchtige gezin. "Neem het hier zoals het is", zei mam en ik kreeg een slaapplaats naast Herman in een van de vier tweepersoonsbedden op de jongensslaapkamer. Ik mocht blijven!

Miny en ik verloofden ons, we trouwden en kregen onze twee kinderen. Mam, achter op de brommer bij pa, was de eerste die bij ons in Monnickendam op kraamvisite kwam. En in de loop der jaren heeft ze bijna geen verjaardag overgeslagen.

Altijd is ze de lieve en gastvrije schoonmoeder gebleven. Doordat ze zo oud geworden is, heb ik haar langer gekend dan mijn eigen moeder.

Mam trad niet gauw op de voorgrond, maar liet best weten wat zij ergens van vond. En ze liet je de ruimte om je eigen weg te gaan.

De laatste jaren zag ik haar veranderen in een zielig hoopje mens. Vaak besefte ze zelf wat er aan de hand was en dat maakte haar erg verdrietig. Ook dat ze zo in de war was, deed haar veel pijn. We wilden haar troosten, maar gingen vaak na een visite huilend naar huis.

Toch speelden we nog lang een spelletje Rummicub met haar en daar had ze veel plezier in.
Maar ook dat hield op.
Vorige week hoefde het van haar niet meer verder en dinsdagochtend vroeg stierf ze.

Mam, je was voor mij en vele anderen hier een onvergetelijke schoonmoeder en een lief mens. Bedankt voor alles. Ik zal je missen.