Lia en Ina tijdens hun toneelstukje op de bruiloft van Kees en Joke
Dat had Ina gemaakt op basis van een verhaal dat pa had verteld. Een schoenmaker had genoeg van elke dag aardappelen eten en wou nou wel eens pannenkoeken. Daarvoor konden ze bij de buurvrouw een koekenpan lenen, op voorwaarde dat zij ook een pannenkoek zou krijgen. Maar ze smullen zo dat ze vergeten een pannenkoek te bewaren. Geen van beiden durft de koekenpan terug te brengen. Degene die het eerst iets zegt, moet dat doen. Na een tijd zwijgen gaat de schoenmaker opzichtig overal op en in en onder zoeken. Zijn vrouw kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en vraagt wat hij toch zoekt. "Je stem, vrouwtje, maar ik heb hem gevonden!"
Het toneelstukje werd leuk door twee onbedoelde hilarische momenten. Toen Lia volgens het script van verbijstering haar mandje aardappels liet vallen, klauterde ze het toneel af om de piepers die daar af waren gerold, op te rapen. En toen ze klaar was met pannenkoeken bakken, riep ze om de schoenmaker aan tafel te krijgen "Etoehoe!", precies op de manier van mam.