Niet
zo oud als Het Witte Laken, maar uit 1968 of daaromtrent. Mijn Delftse
tijd.
Ik hield toen al van limericks, en van schaken.
Een
schaakkoning zei: Ik verklap je,
mijn leven dat is echt geen grapje.
Ik wil graag een fiets,
vind dat lopen maar niets,
want ik mag nooit eens meer dan één stapje.
Jaloers op zijn vrouw, die maar rondjoeg,
en die vond dat manlief echt te veel vroeg,
lachte hij zich haast slap,
toen ze onlangs een trap
terugkreeg nadat ze een paard sloeg.
