|
3e houthalens
dictee 2007
|
Dwars door Houthalen De zon is de kilte en de ochtenddauw nauwelijks de baas of vol goede moed begint de jogger aan een traject van ettelijke kilometers, voor sommigen een tantaluskwelling, voor anderen een toeristisch-recreatief intermezzootje. De ingetogenheid maakt langzaamaan plaats voor het gejoel van supporters die hutjemutje langs een nabijgelegen voetbalterrein staan. De thuisploeg, niet bepaald lijdend aan een calimerocomplex, geeft een demonstratie van onetouchvoetbal, door de goalgetter excellent afgerond met een raak afstandsschot. Vervolgens gaat het via het industriepark naar het recreatiecentrum ‘De Plas’. Aan het gekrijs en gekletter te horen, wordt daar gepaintballd. Voor de teambuilding gaan account- en andere managers van een of ander bedrijf, uitgedost als ware guerrillero’s, mekaar met verfballetjes te lijf. Het spel krijgt een akelig realistisch karakter wanneer plotseling een F-16-gevechtsvliegtuig met een hels en oorverdovend lawaai voorbijschiet. De zichtbaar uit zijn lood geslagen atleet vraagt zich af hoe hij in deze odyssee is terechtgekomen; alsof in- en ingemene rottweilers of pitbulls, roekeloze snelheidsduivels, CO2-uitstoot of adembenemende roetdeeltjes niet levensbedreigend genoeg zijn. Ondertussen is de terugkeer ingezet en heeft de euforie bij de hardloper stilaan weer de bovenhand gekregen op de adrenaline. Na het kapelletje komt het kruis ter nagedachtenis van de zesenzestig in 1831 gesneuvelde civiele en militaire slachtoffers van de laatste veldtocht van Willem I. Nu resten hem eerst nog een geniepig, steil hellinkje en ten slotte de laatste hectometers.
|