v
a n d i e v a n v a n d i e p e n
       
pa x mam
26 april 1964: zilveren bruiloft
3 liedjes
 
de dertien
wijze: De zevensprong

Heb je wel gehoord van de dertien, de dertien?
Heb je wel gehoord van de dertien van Grost?
Het is een barre bende daar:
dat loopt en kruipt maar door elkaar.

Truus: En ik ben 1
Heb je wel gehoord van onze oudste zuster?
Truus is nu al bijna drie jaar mevrouw.
Ze heeft twee kind'ren, Anja en Rob,
en ook nog een man - het kan niet op.

Kees: En ik ben 2
Kees, de oudste jongen, is nu onderwijzer.
'Boven' moet nog komen; dat hopen we zo.
De liefde nam bezit van hem:
hij slijt zijn leven in Ursem.

Miny: En ik ben 3
Miny is een rare, ontrouw aan Grosthuizen.
Zij is nu al ruim vijf jaar van huis.
Nu zit ze hier, dan zit ze daar.
Een enk'le keer slechts zien we haar.

Tom: En ik ben 4
Tom is ons soldaatje, soldaatje, soldaatje,
maar hij heeft d'allures van een officier.
Hij commandeert: "Doe dit, doe dat.
Toe doe het nu, dan ben j' een schat."

Jaap: En ik ben 5
Jaap is reuze lastig; hij heeft een zwaar examen.
Hij zit nog op de Kweek en werkt zich rot.
Zijn brommer wordt maar afgekrost
en niemand vraagt hem wat dat kost.

Louise: En ik ben 6
Even al uw aandacht voor ons zusje Louise.
Zij is moeders grootste hulp in huis.
Ze is al Amabilis, nu nog Mater,
maar dat komt zonder twijfel later.

Herman: En ik ben 7
Onze Herm verslijt de meeste klompen,
thuis en op de school in Schermerhorn.
Hij komt als papieren boer naar huis,
hoe zal het gaan bij vader thuis?

Piet: En ik ben 8
Piet is onze pipipipipias.
Als die jongen 'aap' doet, dan lach je je slap.
Maar ondanks voetbal en de rest
redt hij zich in III gym toch best.

Nico: En ik ben 9
Nico was de laatste op de koperen bruiloft.
"Nico tot besluit" was toen het lied.
Maar nu hij twaalf geworden is,
gaat hij naar Hoorn. Dat is niet mis.

Jan: En ik ben 10
Jan was lange tijd de kleinste jongen,
maar nu zit hij toch al in klas 6.
De pech zit vaak achter hem aan,
maar dat zal toch wel over gaan?

Ina: En ik ben 11
Ina is een wilde; zij is net een jongen.
Zij is enkel rustig als ze leest.
Ze ziet eruit steeds als een turk,
draagt liever overall dan jurk.

Lia: En ik ben 12
Lia komt na Ina, maar zij is liever dame.
Zij zit ook al op de grote school.
Z' is bijna 't eind van ons gedicht:
nu komt alleen nog 't achterlicht ...

Berry: En ik ben dehertien

 

uit dankbaarheid
wijze: Sag mir wo die Blumen sind

Zeg mij waar uw jeugd nu is.
Waar is zij gebleven?
Zeg mij waar uw jeugd nu is,
van jaren terug.
Zeg mij waar uw jeugd nu is.
Werk en zorgen meldden zich
een kwart eeuw lang nu al,
een kwart eeuw lang nu al.

In de dreiging van de Krieg
is uw trouw begonnen.
In de dreiging van de Krieg,
Grosthuizen 4.
In de dreiging van de Krieg
bouwde u aan huis en haard.
Dat was een zware tijd,
dat was een zware tijd.

Een kwart eeuw ging vlug voorbij,
jaren vol van leven.
Een kwart eeuw ging vlug voorbij:
zorg en geluk.
Een kwart eeuw ging vlug voorbij,
steeds maar kwam er weer wat bij -
gezin en boerderij,
gezin en boerderij.

Bruidspaarlief, wij vroegen: "Waar
is uw jeugd gebleven?"
Bruidspaarlief, wij vroegen u:
"Waar is uw jeugd?"
Dankbaar antwoorden wij nu:
werk voor ons ontnam u die.
Daarom staat hier uw jeugd,
daarom staat hier uw jeugd.








 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

 

kinderschaar
wijze: Bij de sluizen van IJmuiden


Jaap met z'n Geer zijn een kwart eeuw getrouwd.
Ze zijn niet met z'n tweeën gebleven
en dat heeft hun werkelijk nimmer berouwd,
want dat was nu eenmaal hun streven.
De eerste was Truus en de tweede was Kees,
die zaten het eerst in de kinderensjees.
Toen kwam er een Miny en daarna nog Tom,
die 'n Kerstkind wezen kon.

  Refrein:
Op G4 daar in Grosthuizen
kwam er jaarlijks eentje bij.
Op G4 daar in Grosthuizen
groeide zo die kinderrij.
Ze werden met vreugde steeds ontvangen;
allen waren ze even lief.
Op G4 daar in Grosthuizen
kwam er steeds een hartedief.

Nu komt het vervolg op het eerste couplet,
want er zijn er nog meer bij gekomen.
U kunt het geloven, zo is het maar net.
Wie had dat nu durven dromen?
Nu kwam er een Japie en daarna kwam Loes,
de eerste was lief en de tweede een snoes.
Toen Herman, toen Pietje, Nico tot besluit -
nu is dan dit liedje uit.


  Refrein

Wij hebben ons indertijd danig vergist,
want er zijn er nog enk'le geboren.
Om die te vergeten, dat willen wij niet -
't is of z' er niet bij zouden horen.
Eerst kwam nummer tien en die noemden ze Jan.
Kan best tegen plagen, we weten ervan.
Toen kwam er dan Ina. Haar naam is heel klein.
't Kon wel een jongen zijn.

  Refrein:
Op G18 in Grosthuizen ...

Wordt dit nu waarachtig het laatste couplet
- er gebeuren soms heel vreemde zaken -
of zouden we bij 't Gouden Huwelijksfeest
een nieuw couplet weer moeten maken?
Nu kwam er een Lia, parmantig en lief,
die gaat later werken tot moeders gerief.
En toen kwam dan Berry. Dat is me een guit,
het straalt zijn oogjes uit.