1 - 30 maart 2006

Voor een verdwaalde

Mijn oude moeder heeft ze niet meer op een rijtje
Mijn moede ouder is de weg een beetje kwijt
Dat in de war zijn duurt nu al een hele tijd
Nou ja, een tijd, in elk geval toch al een tijdje

Ze wordt onrustiger van haar onrustigheid
Je hoopt dat het weer overgaat, weer slijt, je
wilt bij haar zijn, maar zware dialoog vermijd je
Je weet, je voelt dat zij er danig onder lijdt

Een leven lang heeft zij gewerkt, gezorgd, gedaan
Dus zo'n time-out dat mag ook wel eens voor een keertje
Maar god, wat hoop je dat het weer voorbij zal gaan

Kom mee naar buiten, Mam, het is zo'n lekker weertje
Met tranen zie je haar ontredderd hoofdje aan
Ze is verdwaald in haar gedachten, oma Geertje

2 - 24 april 2011

Tussenbalans

Het is nu alweer ruim vijf jaar geleden
dat ik wat dingen schreef in een sonnet
en wie zich afvraagt hoe het nú toch met
haar gaat, beseft dat het helaas op heden

niks beter is. Ze ligt wat in haar bed
ze wordt wat in een rolstoel rondgereden
- want hoe moet je je dagen dan besteden? -
en mooi op tijd weer bij haar bord gezet

Ik ben zo in de war, is haar refrein
Haar bril, haar zakdoek, kleine grote zorgen
Als ze al uit haar woorden komen kan

Ze wordt er zelf ook zo verdrietig van
'k Ben niet gezellig hè, zei ze vanmorgen
en: 't Is niet leuk hoor, om zo oud te zijn

3 - 5 februari 2013

Slotakkoord

Dat was het dan, het kaarsje is gedoofd
waarvan de vlam zo nu en dan wat loefde
Altijd nerveus, terwijl ze niets meer hoefde
Die muizenissen zaten in haar hoofd

Voor wie er op bezoek bij haar vertoefde
- van alle hoop op beterschap beroofd
als hij daar al ooit echt in had geloofd -
was het haar droefheid die hem zo bedroefde

Ik ben zo in de war, was haar refrein
Ze was met recht verdwaald in haar gedachten
en vond het zelf niet leuk zo oud te zijn

Maar Mam, de ogenblikken dat je lachte
die blijven bij, al waren ze maar klein
Rust nu maar uit, aan 't einde van je krachten